Wykrawanie to proces tłoczenia, w którym wykorzystuje się matrycę do oddzielania arkuszy od siebie. Wygaszanie odnosi się głównie do wygaszania i wykrawania. Wykrawanie lub część procesowa wycinająca pożądany kształt z arkusza wzdłuż zamkniętego konturu nazywa się wykrawaniem, a wycinanie otworu w pożądanym kształcie z części procesowej nazywa się wykrawaniem.
Wykrawanie jest jednym z najbardziej podstawowych procesów w procesie tłoczenia. Może nie tylko bezpośrednio wykrawać gotowe części, ale także przygotowywać półfabrykaty do innych procesów, takich jak gięcie, głębokie tłoczenie i formowanie, dlatego jest szeroko stosowany w obróbce tłoczenia.
Wygaszanie można podzielić na dwie kategorie: wygaszanie zwykłe i wygaszanie dokładne. Wykrawanie zwykłe polega na oddzielaniu arkuszy w postaci pęknięć ścinających pomiędzy matrycami wypukłymi i wklęsłymi; dokładne wykrawanie realizuje separację arkuszy w postaci odkształcenia plastycznego.
Proces odkształcenia wykrawającego można z grubsza podzielić na trzy etapy: 1. Etap odkształcenia sprężystego; 2. Etap odkształcenia plastycznego; 3. Etap separacji pęknięć.
Jakość części zaślepiającej odnosi się do stanu przekroju poprzecznego, dokładności wymiarowej i błędu kształtu części zaślepiającej. Odcinek zaślepki powinien być jak najbardziej pionowy i gładki z małymi zadziorami; należy zapewnić dokładność wymiarową mieszczącą się w zakresie tolerancji określonym na rysunku; kształt zaślepki powinien odpowiadać wymaganiom rysunku, a powierzchnia powinna być możliwie pionowa.
Na jakość części zaślepianych wpływa wiele czynników, w tym głównie właściwości materiału, wielkość i jednorodność szczeliny, ostrość krawędzi, struktura i układ formy, dokładność formy itp.
Na przekroju części zaślepiającej widoczne są oczywiście cztery charakterystyczne obszary, a mianowicie opadanie, powierzchnia gładka, powierzchnia chropowata oraz zadziory. Praktyka pokazała, że gdy krawędź stempla jest tępa, na górnym końcu zaślepki będą widoczne widoczne zadziory; gdy krawędź matrycy żeńskiej jest tępa, na dolnym końcu otworu części wykrawającej będą widoczne widoczne zadziory.
Dokładność wymiarowa zaślepki odnosi się do różnicy pomiędzy rzeczywistym rozmiarem zaślepki a wymiarem podstawowym. Im mniejsza różnica, tym większa dokładność. Istnieją dwa główne czynniki wpływające na dokładność wymiarową wykrojników: 1. Struktura i dokładność wykonania wykrojnika; 2. Odchylenie wykroju względem wielkości stempla lub matrycy po zakończeniu wykrawania.
Błąd kształtu części zaślepionych odnosi się do defektów, takich jak wypaczenie, skręcenie i odkształcenie, a czynniki wpływające są stosunkowo złożone. Ekonomiczna precyzja, jaką można osiągnąć za pomocą ogólnych metalowych części zaślepiających, wynosi IT11 ~ IT14, a najwyższa może osiągnąć tylko IT8 ~ IT10.
Czas publikacji: 04 listopada 2022 r